Η ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήρθε για τους Έλληνες έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία σκληρού ένοπλου αγώνα και δοκιμασίας (1821-1830). Η κατακερματισμένη κοινωνία των επαναστατημένων στάθηκε εμπόδιο στον συντονισμό δυνάμεων οι οποίες συγκροτούσαν αντίπαλα δίκτυα, το καθένα με τη δική του ιεραρχία και τους δικούς του ξεχωριστούς στόχους. Δεν είναι συνεπώς περίεργο ότι μετά τη συνεργασία των δύο πρώτων ετών του Αγώνα ακολούθησαν οι εμφύλιες συγκρούσεις. Παρ' όλα αυτά, η Επανάσταση ανταποκρίθηκε στη βασική φιλοδοξία όσων αγωνίστηκαν: τη δημιουργία ενός ενιαίου, ελεύθερου κράτους.
Μια συνθετική προσέγγιση του θεμελιακού για τους Έλληνες γεγονότος και των πρώτων χρόνων του νέου ελληνικού κράτους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η συλλογική εργασία των Θάνου Μ. Βερέμη, Γιάννη Σ. Κολιόπουλου, Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη 1821: Η δημιουργία ενός έθνους-κράτους (εκδ. Μεταίχμιο), παρουσιάζει ευσύνοπτα, με ωραία ρέουσα γραφή, τις συνθήκες στην περιοχή και πέραν αυτής, πριν από την Επανάσταση όπως και τις συνθήκες κατά την διάρκειά της μέχρι την άφιξη του Καποδίστρια και τη δολοφονία του. Συγκαταλέγεται στα βιβλία που η επιστημονική συγγραφική τους ομάδα ερευνώντας πλήθος πηγών και αρχείων, επιχειρεί να συμβάλει στον καλύτερο φωτισμό του ιστορικού, πια, παρελθόντος στην ολότητά του. Οι αναγνώστριες/ες που ενδιαφέρονται, έχουν την δυνατότητα να εννοήσουν, να αντιληφθούν την διαδρομή του Ελληνικού Κράτους, να απομακρυνθούν από την βολική και μανιχαϊστική προσέγγιση των γεγονότων «κακοί ξένοι-άμοιροι Έλληνες». (Γιώργος Σιακαντάρης, bookpress.gr, 07/05/2022)