Το βιβλίο είναι ένα ανθολόγιο ποίησης μιας εν πολλοίς παραμελημένης εποχής (από την άποψη της λογοτεχνίας και δη της ποίησης), της Ύστερης Αρχαιότητας. Περιλαμβάνει δείγματα από την ποιητική παραγωγή που ξεκινά από τον Οππανό από την Κιλικία τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. μέχρι τον Γεώργιο Πισίδη περίπου το 630 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη (χωρίς αυτόν, αφού θεωρείται ο πρώτος βυζαντινός ποιητής). Με άλλα λόγια, καλύπτει την περίοδο που ξεκινά από την τελευταία χρονική περίοδο που μελετά παραδοσιακά η κλασική φιλολογία (την αυτοκρατορική περίοδο) μέχρι την πιο πρώιμη περίοδο που μελετά η βυζαντινή φιλολογία.