Οι λαϊκές αντιλήψεις για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας, αλλά και για την αιτιολογία και την αντιμετώπιση των νοσημάτων, αποτελούν κράμα φυσικών και μεταφυσικών μεθόδων, λογικών και παράλογων αντιλήψεων και πρακτικών. Η συγκριτική εξέταση των κειμένων που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί προς τα γραφόμενα σε δημοσιευμένα ή ανέκδοτα «ιατροσόφια», αλλά και προς τις καθημερινές πρακτικές των λαϊκών ανθρώπων, δείχνουν μιαν αδιάσπαστη συνέχεια. Οι ομοιότητες αυτές, που παρουσιάζονται και σχολιάζονται στο βιβλίο, εντυπωσιάζουν όχι μόνο για την αντοχή τους στο χρόνο, αλλά και για τις βαθιές ρίζες τους στην ανθρώπινη ψυχή, καθώς μπόρεσαν να επιβιώσουν παρά τις θρησκευτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές μεταβολές που μεσολάβησαν. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)