Ο August Wilson έχει ήδη χαρίσει στο αμερικανικό θέατρο συναρπαστικά έργα για την εμπειρία των μαύρων στην Αμερική του 20ού αιώνα, όπως τα Ma Rainey's Black Bottom, Joe Turner's Come and Gone και το βραβευμένο με Πούλιτζερ Fences. Στο δεύτερο βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο του, The Piano Lesson, ο Γουίλσον δημιούργησε το πιο συγκλονιστικό και δραματικό έργο του. Στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται το περίτεχνα σκαλιστό όρθιο πιάνο, το οποίο, ως πολύτιμο, σκληρά κερδισμένο απόκτημα της οικογένειας Τσαρλς, σκονίζεται στο σαλόνι του σπιτιού της Μπέρνις Τσαρλς στο Πίτσμπουργκ. Όταν ο Boy Willie, ο πληθωρικός αδελφός της Berniece, εισβάλλει στη ζωή της με το όνειρό του να αγοράσει την ίδια γη στο Μισισιπή που η οικογένειά του είχε δουλέψει ως σκλάβος, σχεδιάζει να πουλήσει το πιάνο-αντίκα για τα σκληρά μετρητά που χρειάζεται για να στοιχηματίσει το μέλλον του. Αλλά η Berniece αρνείται να πουλήσει, προσκολλημένη στο πιάνο ως υπενθύμιση της ιστορίας που αποτελεί την οικογενειακή τους κληρονομιά. Αυτό το δίλημμα είναι το πραγματικό "μάθημα πιάνου", υπενθυμίζοντάς μας ότι οι μαύροι συχνά στερούνται τόσο τα σύμβολα του παρελθόντος τους όσο και τις ευκαιρίες στο παρόν