Η Τοκάτα και η Φούγκα σε Ρε ελάσσονα , BWV 565, είναι μια σύνθεση για όργανο του, σύμφωνα με τις παλαιότερες πηγές, του Γερμανού συνθέτη Johann Sebastian Bach και είναι ένα από τα πιο ευρέως αναγνωρίσιμα έργα στο οργανικό ρεπερτόριο . ^[1] Αν και η ημερομηνία προέλευσής του είναι άγνωστη, οι μελετητές έχουν προτείνει μεταξύ 1704 και 1750. Το κομμάτι ανοίγει με ένα τμήμα τοκάτας που ακολουθείται από μια φούγκα που καταλήγει σε coda και είναι σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικό της βορειο-γερμανικής σχολής οργάνων της εποχής του μπαρόκ .