Ο Βασίλειος Β΄(976-1025) είναι ένας από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες του Βυζαντίου στην εποχή της ακμής του: άριστος στρατηλάτης, όπως και οι προκάτοχοί του, Νικηφόρος Φωκάς (963-969) και Ιωάννης Τσιμισκής (969-976), πολέμησε ακούραστα επί δεκαετίες τον σημαντικότερο -εκείνη την εποχή- εχθρό της αυτοκρατορίας, κερδίζοντας το προσωνύμιο "Βουλγαροκτόνος". Προσηλωμένος, επίμονος, σταθερός, αυταρχικός, οργανωτικός και μεθοδικός, διορατικός, με άριστη αντίληψη όχι μόνο της στρατηγικής αλλά και των πολιτικών συσχετισμών, μεγάλωσε ως διάδοχος με τιμές και διασκεδάσεις τις οποίες εγκατέλειψε μεμιάς, για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην άσκηση της εξουσίας, όταν ήρθε η σειρά του να κυβερνήσει. Έκτοτε έζησε απλά, πολεμώντας διαρκώς, παρέμεινε άγαμος και άτεκνος και, όταν πέθανε, κηδεύτηκε χωρίς τιμές, ως απλός στρατιώτης, σύμφωνα με την επιθυμία του.