Το ακραίο μονοπάτι που ακολούθησε ο Διογένης, ο ασκητικός, αντισυμβατικός τρόπος ζωής τού Κράτη και της Ιππαρχίας, τα ερωτικά επιγράμματα του Μελέαγρου, οι χωλίαμβοι του Ιππώνακτος (του ποιητή του 6ου π.Χ. αιώνα και προάγγελου του κυνισμού), η δηκτική σάτιρα του Μένιππου, η σοφία και ο εκλεκτικισμός του Δημώνακτος… στοιχειοθετούν τις ψηφίδες του πολύπτυχου προσώπου του κυνισμού στην αρχαιότητα. Έχουμε την διάθεση να φωτίσουμε, να ανασύρουμε τις πτυχές του; Μας ενδιαφέρει να διακρίνουμε τη διολίσθηση, την… αντιστροφή από την αρχαιοελληνική κυνική φιλοσοφία στην ωμότητα του σύγχρονου «κυνισμού»; Μας ενδιαφέρει να κατανοήσουμε το φαινόμενο του «κυνισμού», που στοιχειώνει την καθημερινότητα του ανθρώπου, στην εποχή μας;