Γεννήθηκε στο χωριό Σαρσίνα της Ομβρικής και πήγε στη Ρώμη όπου έγινε εργάτης θεάτρου. Ασχολήθηκε μετά με το εμπόριο, έχασε τα χρήματά του κι αναγκάστηκε να εργαστεί σ’ ένα φούρνο. Στον ελεύθερο χρόνο του έγραψε τρεις κωμωδίες που είχαν μεγάλη επιτυχία και έκτοτε αφοσιώθηκε στη συγγραφή κωμωδιών. Πέθανε δοξασμένος στην Ρώμη το 184 π.Χ.

Ο Πλαύτος ασχολήθηκε αποκλειστικά με το είδος Fabula Palliata, με τη λατινική διασκευή δηλαδή ελληνικών έργων. Τα θέματά του είναι παρμένα από την Νέα Κωμωδία, κυρίως από τον Μένανδρο και τον Φιλήμονα. Το ύφος του είναι ρωμαλέο (ενίοτε μέχρι χοντροκοπιάς), η πλοκή βασίζεται στις παρεξηγήσεις και τις απίθανες συμπτώσεις των ελληνικών έργων, κατόρθωσε όμως, κυρίως με τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιούσε, να μεταφυτεύσει την ελληνική κωμωδία στο ρωμαϊκό θέατρο. Ο ίδιος θεωρούσε τους Αιχμαλώτους του (Captivi) ως το καλύτερο έργο του. Ο Λέσσινγκ το θεωρούσε ως το καλύτερο θεατρικό έργο που παίχθηκε ποτέ.