Ο καθηγητής Χρύσανθος Χρήστου επιχειρεί μια ουσιαστική πραγμάτευση της ελληνικής ζωγραφικής του περασμένου αιώνα, βασισμένη σε εξαντλητική μελέτη αρχείων και συλλογών, δημόσιων και ιδιωτικών, με έργα νεοελληνικής τέχνης. Ο ζωγραφικός πίνακας λειτουργεί πρός τον θεατή με διπλό τρόπο: αισθητικά και ενημερωτικά. Ιδιαίτερα για την παλαιότερη εποχή, που δεν είχαν ακόμη εμφανιστεί τα μηχανικά μέσα απεικόνισης, η ζωγραφική είναι σχεδόν η μοναδική παραστατική μνήμη. Στο βιβλίο αυτό γίνεται προσπάθεια να υπηρετηθούν και οι δύο αυτές λειτουργίες. Νά γίνει η συστηματική καταγραφή της ζωγραφικής παραγωγής, να αναλυθούν τα έργα αυτά, και να συναρτηθούν με τον δημιουργό τους και τις επιρροές που διαμόρφωσαν τη  συγκεκριμένη τεχνοτροπία. Με δυό λόγια, να παρουσιαστεί και να αναδειχθεί πολύπλευρα η αισθητική πλευρά του καλλιτεχνικού έργου. Παράλληλα, η επιλεγμένη εικονογράφηση και οι ιστορικές αναφορές του κειμένου επιτρέπουν στον αναγνώστη να ζήσει, μέσα από το καλλιτεχνικό έργο, μια ιδιαίτερα σημαντική εποχή της ιστορίας.