Ο Ιωάννης Κωλέττης (Δήμας) (1773 ή 1774 - 31 Αυγούστου 1847) ήταν Έλληνας πολιτικός στα πρώτα χρόνια του νεοελληνικού κράτους, ιδρυτής του Γαλλικού Κόμματος και πρωθυπουργός της χώρας κατά τις περιόδους 1834 - 1835 και 1844 - 1847. Το όνομά του συνδέθηκε με διαφθορά, δωροδοκίες και συναλλαγές^[1][2], νοθεία στις εκλογές^[3], την απόκτηση μεγάλης περιουσίας από την πολιτική,^[4] τη δίωξη και την εξορία της Μαντώς Μαυρογένους^[5] και τη δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου.^[6][7]

Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1787 ή στο τέλος του 1788 στο χωριό Συρράκο των Ιωαννίνων και ήταν γιος του Προεστού Νικόλαου Ιωάννη Δήμα και της Ξανθής Τσομάγκα από το Χαλίκι Τρικάλων, συγγενής της οικογενειας Χατζηπέτρου και δεύτερη εξαδέλφη του Γεώργιου Τουρτούρη.^[8][9][10] Στο Συρράκο είχε έλθει η οικογένειά του από το Δελβινάκι, όπου είχε γεννηθεί ο παππούς του Ιωάννης.^[10] Το πραγματικό επώνυμο της οικογένειάς του ήταν Δήμας και το προσωνύμιο Κωλέττης προήλθε από τη νεανική του ηλικία όταν αποκαλούταν Νικολέτος (μικρός Νικόλαος)^[11]. Κατά τις σπουδές του στην Ιταλία, τον αποκαλούν αντί για Νικολέτο, Κολέτο και τελικά Κολέτη^[12]. Αδέλφια του ο μεγαλύτερος Χρήστος, η Αικατερίνη (μετέπειτα Αικατερίνη Μασκλαβάνη) και η Μαρία.^[13] Φοίτησ