Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ (Louis XVI, Βερσαλλίες, 23 Αυγούστου 1754 – Παρίσι, 21 Ιανουαρίου 1793) από τον Οίκο των Βουρβόνων, ήταν βασιλιάς της Γαλλίας και της Ναβάρρας από το 1774 έως το 1791, και βασιλιάς των Γάλλων από το 1791 έως το 1792.

Ο νέος Βασιλιάς χαρακτηριζόταν από αφηρημάδα που πολλοί την απέδιδαν στην ισχυρή μυωπία του: μετά βίας μπορούσε να ξεχωρίσει ακόμα και το συνομιλητή του. Ήταν εξαιρετικά μελετηρός και τα ενδιαφέροντά του ήταν η ιστορία, η γεωγραφία και οι τέχνες. Το ναυτικό το έκανε προτεραιότητα της πολιτικής του, κάτι στο οποίο η χώρα του μειονεκτούσε σε σχέση με τη μεγάλη της αντίπαλο, τη γειτονική Αγγλία. Σχεδίαζε να ανατρέψει τη δυσχερή Συνθήκη των Παρισίων. Το ενδιαφέρον του για το ναυτικό οφειλόταν και στον ενθουσιασμό του όταν είδε για πρώτη φορά τη θάλασσα.

Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ στόχευε απειλώντας τους ευγενείς της αυλής να μειώσει το κύρος τους μπροστά στην απέραντη βασιλική ισχύ. Υπήρχε αυστηρό ιεραρχικό σύστημα με επικεφαλής τον ίδιο τον βασιλιά και οποιαδήποτε προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης από τη βασιλική ισχύ κατέληγε σε αποτυχία. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ στόχευε να ανατρέψει το συγκεκριμένο σύστημα μειώνοντας τη βασιλική ισχύ και δίνοντας περισσότερες εξουσίες στον λαό. Ήταν ο πρώτος Γάλλος μονάρχης που γνώριζε άπταιστα την αγγλική γλώσσα και όλες τις ιδέες του διαφωτισμού. Ο στόχος του ήταν μια φωτισμένη μοναρχία με Σύνταγμα, στα πρότυπα του Φρειδερίκου Β΄ της Πρωσίας. Αλλά η απροθυμία της συζύγου του Μαρίας Αντουανέττας της Αυστρίας και των μελών του Κοινοβουλίου να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις αμαύρωσαν την εικόνα του. Ο λαός τον παρεξήγησε, μη κατανοώντας τις αρχικές καλές του προθέσεις.