Σε επιστολή του προς τη βαρόνη Ν. φον Μεκ, ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι έγραφε: «...Η ιδέα ότι μια μέρα οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να ερευνήσουν την προσωπική μου ζωή και να κατανοήσουν τις σκέψεις και τα αισθήματα μου, αναλύοντας γεγονότα που με τόση φροντίδα έκρυψα κατά την διάρκεια των ημερών μου, με τρομάζει...».
Στο βιβλίο του αυτό, ο Γιώργος Ν. Δρόσος, ερεύνησε όχι μόνο τα γεγονότα τα οποία υπαινίσσεται ο συνθέτης, αλλά ένα τεράστιο υλικό από επιστολές, σημειώσεις, ημερολόγια, άρθρα, κριτικές, βιογραφικά σημειώματα, μονογραφίες και μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότητας. Ο συγγραφέας παραθέτει στοιχεία και πραγματικά γεγονότα, αποφεύγοντας την ωραιοποίηση των καταστάσεων: Καταγράφει τα σημαντικότερα επεισόδια της ζωής και αναλύει τον ψυχικό κόσμο και την αισθητική του Ρώσου συνθέτη. Τέλος, παίρνει θέση στα γεγονότα που είδαν το φως τον Οκτώβριο του 1893 και αποδεικνύει ότι ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι δεν πέθανε από χολέρα, αλλά αυτοκτόνησε. Πρόκειται για μια αξιόλογη βιογραφία-μελέτη που έλειπε από την ελληνική βιβλιογραφία.