Το 1923 γεννιέται στην Αθήνα ο Γιάννης Γαΐτης, το δεύτερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας του Φραγκίσκου-Φίλιππου Γαΐτη και της Παναγιώτας Καραμήτρου.

Σπούδασε αρχικά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και έπειτα στο Παρίσι. Ανάμεσα στους δασκάλους του ήταν και ο Κωνσταντίνος Παρθένης. Συχνάζει όμως ελάχιστα στη σχολή, αφού πιστεύει ότι η διδασκαλία εκεί μάλλον εξουδετερώνει παρά ελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του καλλιτέχνη. Το 1949 συμμετείχε μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Αλέκος Κοντόπουλος στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας των λεγόμενων «Ακραίων», της οποίας τα μέλη ξεχώρισαν για την ενασχόλησή τους με μορφές αφηρημένης τέχνης. Το 1954 μετέβη στο Παρίσι με σκοπό να ολοκληρώσει τις σπουδές του φοιτώντας στη Σχολή Καλών Τεχνών και στην Ακαδημία Grande. Το 1967 παρουσίασε για πρώτη φορά τα «Ανθρωπάκια», το χαρακτηριστικό γνώρισμα του έργου του, με το οποίο απασχολήθηκε και τις επόμενες δεκαετίες, κάνοντάς το ένα είδος και μέσο ειρωνείας και κοινωνικής κριτικής