Μ' ευσύγγνωστην συγκίνηση και ικανοποίηση φιλοσοφικήν παραδίδομεν εκ νέου σήμερον στη δημοσιότητα [...] το δεύτερο τούτο μέρος της "πρώτης" θεμελιώδους "Κριτικής", της "Κριτικής του καθαρού λόγου", του Καντ που, εδώ και δέκα περίπου χρόνια (1987), ως βαρυτάτου φιλοσοφικού χρέους συνέχιση των σπουδαιότατων προσπαθειών του διαπρεπούς Καθηγητού και διδασκάλου Αναστασίου Γιανναρά (του μεταφραστού του πρώτου βαρυσήμαντου μέρους της "Κρ. τ. κ. λόγου": της Υπερβατικής Αισθητικής και Αναλυτικής), είχαμε μεταφραστικώς ολοκληρώσει. Το έργο επανεκδίδεται ατόφιο και ακέραιο ως αρχικώς ετελεσιουργήθη, γεγονός που δομικώς ή αρχιτεκτονικώς εισέτι αναγνωρίζεται από την ιστορική και χρονολογικήν ενταύθα διαπλοκή και συνύφανση των τεσσάρων εκείνων κατά σειράν τευχών των ετών 1983 (Παραλογισμοί της Υπερβατικής Ψυχολογίας), 1985 (Η Αντινομία του καθαρού λόγου), 1986 (Η Υπερβατική Θεολογία) και 1987 (Η Υπερβατική Μεθοδολογία). Θεωρήσαμε τις όποιες μικρές ή, ως εκ της χρονικής και φιλοσοφικής αποστάσεως, μεταγενεστέρως επιβαλλόμενες, ίσως, αλλαγές ή τροποποιήσεις ως επουσιώδεις και σμικρόν σημαίνουσας, στον βαθμό και στο μέτρο που οι επί πλέον εντός αγκυλών ή εν υποσημειώσει παρατιθέμενες μεταφραστικές μας εκδοχές αποδίδουν λεπτές, λεπτότερες, ή εν μέρει απαραίτητες και χρήσιμες νοηματικές αποχρώσεις και διαστάσεις του βαθυτεύκτου φιλοσοφικού τούτου δαιδάλματος του Καντ