- Work (Individual)
- 20 September 1979
- Ελληνικά
- Kechaidis, Dimitris | Chaviara, Eleni
- Σάτιρα | Πολιτική κωμωδία | Ελληνικό δράμα | Θεατρικό έργο
-
- Q64518225 ⟶ Laurels and Oleanders
-
-
Το έργο τοποθετείται μια χειμωνιάτικη νύχτα στην Τρίπολη, στο σπίτι (τραπεζαρία) του Κώστα πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Με τις βουλευτικές εκλογές εν όψει, ο Κώστας και ο Αλέκος, αποφασίζουν να γράψουν σε φακέλους τα ονόματα των ψηφοφόρων του Στρατηγού, προκειμένου μόλις τους σταλούν τα ψηφοδέλτια, να τα δώσουν έτοιμα (σταυρωμένα) στον κάθε ένα ψηφοφόρο. Πάνω στην εργασία αυτή, τους βρίσκουν οι Βασίλης και Τάσος, που επισκέπτονται τον Κώστα, προκειμένου να συζητήσουν για τις εξελίξεις. Προσπαθώντας ο ένας να πείσει τον άλλο για την δύναμη του δικού του υποψήφιου και την σίγουρη συμμετοχή του σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, μεταφέρουν και αναπαράγουν κουτσομπολιά, φήμες και ψέματα. Με την αντιπαράθεση να μεγαλώνει ωθούν τους εαυτούς τους, να προβούν σε ακόμα μεγαλύτερες αποκαλύψεις κουτσομπολιών, φημών και μυστικών καλά κρυμμένων χρόνια, που τινάζουν στον αέρα τις μέχρι τότε ισορροπίες. Η αποκάλυψη του μυστικού όπλου του Κώστα, ένα συρτάρι γεμάτο επιλήψιμες φωτογραφίες, των βουλευτών και των παραγόντων της περιοχής κυρίως κατά τα χρόνια της Χούντας, - γιατί όλοι τους είχαν συνεργαστεί με το καθεστώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο («Κρατάω στα χέρια μου όλη την Τρίπολη. Ιδιωτικές παρελάσεις, δεξιώσεις, επίσημα γεύματα, τρακόσιοι φάκελοι αντεθνικής συμπεριφοράς», λέει περήφανος ο Κώστας,) - απειλεί να βάλει τέλος στην καριέρα τόσο του Καραμήτσου όσο και κυρίως του Δροσόπουλου. Και οι δυο τους - μέσα από τις φωτογραφίες του Κώστα- εμφανίζονται ο μεν πρώτος να βαφτίζει το κοριτσάκι κάποιου χουντικού Συνταγματάρχη - το χουντικό μωρό όπως λέει ο Αλέκος - και τον Σάκη Δροσόπουλο να παρευρίσκεται σε μια συνάθροιση χουντικών, «εν μέσω στολών και πηλικίων».
Με την εμφάνιση αυτών των ντοκουμέντων - και αφού προηγηθεί μάχη για την κλοπή των φωτογραφιών, οι Τάσος και Βασίλης αλλάζουν αμέσως στρατόπεδο. Ο Τάσος δηλώνει ότι πλέον δεν έχει κανένα λόγο να προωθεί τον Καραμήτσο -αφού με την δημοσίευση των φωτογραφιών- δεν υπάρχει ελπίδα να μπει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος. Και προχωρά ακόμα παραπέρα: εκδηλώνοντας το κρυμμένο μίσος του για τον Καραμήτσο αποκαλύπτει τις άθλιες μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιεί προκειμένου να δένει γύρω του ψηφοφόρους και άλλους πολιτικούς παράγοντες. Ο Καραμήτσος δεινός παίχτης της πόκας, δανείζει όταν παραστεί ανάγκη τους συμπαίκτες του, βάζοντάς τους να υπογράψουν κάποιο χαρτί οφειλής, που το χρησιμοποιεί σαν μέσο εκβιασμού προκειμένου να πετυχαίνει αυτά που επιδιώκει. Ο Τάσος, μάλιστα, προτείνει, να κάνουν και αυτοί το ίδιο. Με βάση το αρχείο του Κώστα, να δημιουργήσουν ένα τραστ εκβιασμών, που θα κάνει υποχείρια τους αντιπάλους τους στο πολιτικό παιχνίδι και θα προωθήσει τις δικές τους φιλοδοξίες. Ο Βασίλης, που είναι πολύ πιο πανούργος από όλους, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την φωτογραφία του Δροσόπουλου για να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή στον ίδιο τον βουλευτή. Γι' αυτό το σκοπό ενημερώνει την Νόρα Δροσοπούλου για την φωτογραφία. Όμως εκείνη κρατάει ένα ακόμα μεγαλύτερο ατού στο χέρι της - που δηλώνει ότι θα το χρησιμοποιήσει αν ο Κώστας ματαιώσει την υποψηφιότητα του ανιψιού της. Και αυτό το μυστικό, είναι το μυστικό ενός έρωτα. Ο Κώστας υπήρξε εν αγνοία όλων και πολύ περισσότερο του Στρατηγού, τον οποίον υπηρετεί εδώ και 30 χρόνια, η αιτία της διάλυσης του γάμου του Στρατηγού με την Νόρα Δροσοπούλου. Ο Στρατηγός παντρεμένος και τρελά ερωτευμένος με την Νόρα, είδε κάποια στιγμή, την αγαπημένη του να δέχεται κρυφή επίσκεψη από έναν άντρα - που δεν πρόλαβε να δει ποιος ήταν -και γι' αυτό αποφάσισε να χωρίσει. Έκτοτε, ο Στρατηγός βαθιά τραυματισμένος από την απιστία όπως νόμιζε της Νόρας, δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ και το μόνο που επιζητούσε όλα αυτά τα χρόνια ήταν να βρει ποιός ήταν ο εραστής -όπως νόμιζε- της Νόρας. Ο εραστής της Νόρας ήταν ο Κώστας - και αυτό η Νόρα απειλεί να αποκαλύψει στον Στρατηγό -μια αποκάλυψη που θα διέλυε τον ήδη ηλικιωμένο πολιτικό - αν ο Κώστας προχωρήσει στην δημοσίευση της φωτογραφίας. Και ο Κώστας τότε, ομολογεί, ότι ήταν από πάντα ερωτευμένος και αυτός με τη Νόρα, της είχε γράψει ένα γράμμα που της εξομολογούνταν τον έρωτά του, και την είχε κρυφά συναντήσει μόνο μια φορά, πίσω από τις πικροδάφνες - εκεί που τους είχε δει ο Στρατηγός - αλλά ο έρωτάς του δεν έγινε δεκτός από την Νόρα, δεν υπήρξε ποτέ εραστής της.
Σε αυτό το παιχνίδι των εκβιασμών, η Νόρα, κρατάει τελικά το καλύτερο χαρτί - ο Κώστας αποφασίζει προκειμένου να μην μάθει ο Στρατηγός ποτέ την αλήθεια- να μην δημοσιεύσει την φωτογραφία, προσπαθώντας να πείσει μάλιστα, τον εαυτό του, ότι το κάνει προς όφελος του Στρατηγού.
⟶ Wikipedia
-
-
-
Tο Δάφνες και πικροδάφνες είναι θεατρικό έργο (πολιτική κωμωδία) των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά που γράφτηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε το 1979.
Το έργο - που ανήκει στο ρεαλιστικό θέατρο αλλά με έντονα σατιρικά και ηθογραφικά στοιχεία θεωρείται η κατεξοχήν πολιτική κωμωδία του νεοελληνικού ρεπερτορίου, και το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα της μεταπολεμικής λογοτεχνίας, τόσο για την άρτια φόρμα του όσο και για την επίδρασή του στους νεότερους θεατρικούς συγγραφείς.
Το θέμα του έργου είναι οι δοσοληψίες μεταξύ μικροπολιτικών και κομματαρχών της ελληνικής επαρχίας λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές. Αν και το έργο είναι γραμμένο την περίοδο της Μεταπολίτευσης, οι δοσοληψίες αυτές είναι παλιό και χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής πολιτικής ζωής. Τέσσερις μικροκομματάρχες προσπαθούν να "σπρώξουν" προς την κατάκτηση της βουλευτικής έδρας, τον υποψήφιο που θεωρούν ότι θα τους ωφελήσει περισσότερο. Μέσα σε αυτή την προσπάθεια, θα πατήσουν αν χρειαστεί - ακόμα και επί πτωμάτων. «...Στο έργο αυτό μέσα από μια σύνθετη τεχνική ανάπτυξης και ταυτόχρονα συμπύκνωσης των δεδομένων του, μια απλή καθημερινή συνάντηση τεσσάρων μικροπολιτικών παραγόντων της επαρχίας αναπτύσσεται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι, αποκαλύπτοντας από τη μια το πολιτικό ήθος του Νεοέλληνα της επαρχίας και από την άλλη τους πολιτικούς μηχανισμούς του παραγοντισμού που κυριαρχούν στα παρασκήνια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα....». Το έργο παραστάθηκε πρώτη φορά, αμέσως μετά την συγγραφή του, από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» του Κάρολου Κουν, την θεατρική περίοδο 1979 - 1980 σε σκηνοθεσία του ίδιου του Κουν και με πρωταγωνιστές τους Βάσο Ανδρονίδη, Μίμη Κουγιουμτζή, Γιάννη Μόρτζο και Γιάννη Δεγαΐτη.
⟶ Wikipedia
-