Η γλυπτική εγκατάσταση Ένας Παγετώνας στο τραπέζι
μας, 2013 του Νίκου Τρανού εκκινεί από το τραγικό
συμβάν της πυρηνικής καταστροφής στο εργοστάσιο στη
Φουκουσίμα το 2011, προκειμένου να πραγματευτεί την
έννοια του «πυρηνικού χειμώνα», όπως ονομάζεται ο
όρος που αναφέρεται στην επιστημονική υπόθεση γύρω
από την καθολική περιβαλλοντική καταστροφή που θα
επιφέρουν πυρηνικές εκρήξεις σε ένα πυρηνικό πόλεμο.
Το έργο δομείται ως μια συσσώρευση επάλληλων
πυκνών στρωμάτων μεταλλαγμένων φυτικών και ζωικών
οργανισμών, ανθρωπόμορφων και τερατόμορφωνμυθικών όντων καθώς και αρχιτεκτονημάτων, τα οποία
βρίσκονται σε μια εύθραυστη ισορροπία που τελεί υπό
μια μόνιμη απειλή κατάρρευσης. Πρώτη ύλη για τη
δημιουργία τους είναι ο άργιλος- ως το πρωταρχικό υλικό
που αξιοποίησε ο άνθρωπος με τη χρήση της φωτιάς- ο
οποίος έχει και ψηθεί και υαλωθεί πολλαπλές φορές σε
1050 βαθμούς Kελσίου. Ο καλλιτέχνης δανείζεται το ροζ
χρώμα από την σήμανση στις νοσοκομειακές πτέρυγες
στις οποίες νοσηλεύτηκαν εργάτες του εργοστασίου μετά
την πυρηνική έκρηξη. Η γλυπτική «συνάρθρωση» από τις
ρέουσες γκροτέσκο φόρμες τοποθετείται από τον
καλλιτέχνη σε ένα παλιό ξύλινο οικιακό τραπέζι,
επαναφέροντας την απειλούμενη καταστροφή και
κοσμολογική κατάρρευση σε μια ανθρωπομετρική και -
τελικά- οικεία κλίμακα.