Ο Καλλίμαχος ήταν γλύπτης της Αρχαίας Ελλάδας που έζησε προς το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Αναφέρεται και ως τορευτής, δηλαδή αδριαντοποιός και είναι ασαφές αν η καταγωγή του ήταν από την Αθήνα ή την Κόρινθο[3]. Ορισμένοι τον αναφέρουν ως ζωγράφο, αρχιτέκτονα, μαθητή του Πελοποννήσιου γλύπτη Πολύκλειτου αλλά και συνεργάτη των Φειδία, Ικτίνου, Καλλικράτη, Μνησικλή κατά την ανοικοδόμηση της Ακρόπολης που έγινε αμέσως μετά την ήττα των Περσών το 479 π.Χ. και εντάθηκε στα χρόνια του Περικλή. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο θεωρείται ο εμπνευστής του Κορινθιακού κιονόκρανου. Λέγεται ότι συνέλαβε την ιδέα βλέποντας ένα καλάθι με παιχνίδια, που βρισκόταν αφιερωμένα στον τάφο ενός κοριτσιού στην Κόρινθο, σκεπασμένο από μία τετράγωνη πλάκα και ανακατεμένο με φύλλα ακάνθου[4][5]. Ο Πλίνιος περιγράφει τον Καλλίµαχο ως περίφηµο χαλκουργό με εµµονή στις λεπτοµέρειες η οποία άγγιζε την υπερβολή[6]. Σύμφωνα µε τον Παυσανία ο Καλλίμαχος έφερε το επίθετο κατατηξίτεχνος[