Την ελληνική έκδοση του βιβλίου του Ντριώ τη βρήκα σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο ψάχνοντας για βιογραφίες ελλήνων βασιλέων. Δεν ήταν, όμως, βιογραφία με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Μέσα στις κιτρινισμένες από το χρόνο σελίδες του ξεδιπλώνονταν τα γεγονότα των δύο Βαλκανικών Πολέμων, του πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και έφτανε μέχρι τη Μικρασιατική καταστροφή. Πρωταγωνιστές ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο Βενιζέλος, η Αντάντ.
Θαύμασα το Ντριώ. Γάλλος ιστορικός, διακεκριμένος στην χώρα του έγραψε την ιστορία, κατέγραψε τα γεγονότα με μόνο σκοπό να πει την αλήθεια. Στηρίχτηκε στα αρχεία τόσο του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών όσο και του ελληνικού. Το κυνήγι και τους εκβιασμούς που υπέστη τα αναφέρει γλαφυρά στο post scriptum. Δε δίστασε όμως ούτε στιγμή. Σκεφτείτε: ήταν διάσημος στην Γαλλία, έχοντας ήδη συγγράψει πολλά βιβλία και έχοντας μόλις τελειώσει ένα τεράστιο έργο, τη Διπλωματική Ιστορία της Ελλάδος (1821-1923). Παρασημοφορήθηκε από το βασιλιά Αλέξανδρο με το Σταυρό του Σωτήρος.
Το έργο αυτό, κυριολεκτικά απαγορευμένο, εκδόθηκε στα ελληνικά σε λιγότερα από 200 αντίτυπα μαζεύοντας συνδρομές από απλό κόσμο. Αλλά και στη Γαλλία ανέλαβε τη δαπάνη ο ίδιος, εκδίδοντάς το σε 200 αντίτυπα. Δεν είχε την τύχη του ευπώλητου, αφού πήγαινε ενάντια στην κοινή γνώμη και στην επίσημη αλήθεια που έπρεπε τότε να λέγεται. Ήθελε όμως να πει την αλήθεια. Και σίγουρα όχι την αλήθεια των ισχυρών, αυτή που ήθελε να μην υπάρχει αντίλογος.
Εδώ και χρόνια είχα αποφασίσει να εκδώσω αυτό το έργο του, που ήταν καταδικασμένο στη λήθη. Βρήκα το γαλλικό πρωτότυπο και, συγκρίνοντάς τα, διαπίστωσα ότι στο ελληνικό κείμενο λείπουν σελίδες, ενώ υπάρχουν και αρκετές λάθος χρονολογίες, ίσως όχι λόγω προχειρότητας, αλλά μάλλον λόγω βιασύνης. Σήμερα αισθάνομαι ότι το τάμα που είχα το εκπληρώνω στο ακέραιο. Το αισθανόμουν ως χρέος στον Κωνσταντίνο, στους Έλληνες και στο Ντριώ. Και είναι το πρώτο βιβλίο. Έπονται και άλλες βιογραφίες, για να θυμίσω στους παλιούς αλλά και για να γνωρίσουν οι νεότεροι τα πρόσωπα που βασίλευσαν στην Ελλάδα, μια Ελλάδα που αγάπησαν, μεγέθυναν, θυσιάστηκαν για αυτήν και για τους Έλληνες. (Από τον πρόλογο του Κωνσταντίνου Γ. Λουκά)