Εισαγωγή στην τέχνη του κινηματογράφου - 1η.

  1. Βιβλίο έντυπο
  2. Bordwell, David (1947-2024) | Thompson, Kristin (1950-)
  3. Κοκκινίδη, Κατερίνα
  4. Αντιγόνη Φιλιπποπούλου
  5. ΜΙΕΤ (ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ)
  6. Bordwell, David; Thompson, Kristin; Κοκκινίδη, Κατερίνα; Φιλιπποπούλου, Αντιγόνη
  7. 556 σελίδες ; 21 x 25 εκατοστά
  8. 9602502835
  9. MIET
    • Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ σημαντικὲς
      καὶ ἀναγνωρισμένες εἰσηγητικὲς µελέτες στὴν ἀνάλυση τοῦ κινηματογραφικοῦ
      µέσου, ἕνα διδακτικὸ ἐγχειρίδιο χρήσιμο στὰ πανεπιστημικὰ τμήµατα τοῦ κλάδου. Στὸ
      βιβλίο ἐξετάζεται ὁ τρόπος δηµιουργίας, λειτουργίας καὶ πρόσληψης τῆς κινηµατογραφικῆς ταινίας ἢ τοῦ ντοκιμαντὲρ μὲ σκοπὸ τὴν εὐαισθητοποίηση τῶν ἀναλυτικῶν καὶ
      ἑρμηνευτικῶν ἱκανοτήτων καὶ ἓν γένει τῆς προσοχῆς τοῦ θεατῆ. Οἵ συγγραφεῖς Ντέιβιντ Μπόρντγουελ, καὶ Κριστὶν Τόμσον ἀναλύουν τὰ κινηματογραφικὰ εἴδη, τὴν παραγωγή, τὴν ἀφηγηματικὴ μορφή, τὴν τεχνικὴ (μιζανσέν, μοντάζ, φωτογραφία) καὶ τὸ
      ὕφος τοῦ κινηματογραφικοῦ ἔργου, δίνουν δείγµατα κινηματογραφικῆς κριτικῆς καὶ
      ἀξιολόγησης, ἀλλὰ καὶ μιὰ σύντομη ἐπισκόπηση τῆς ἱστορίας τοῦ σινεµά. Συνδυάζουν
      τὶς τεχνικὲς πληροφορίες μὲ τὶς ἀπαραίτητες θεωρίες, καὶ ἀναφέρονται τόσο στὶς µεθόδους καὶ τὶς δηµιουργίες τῶν κινηματογραφιστῶν τῆς διεθνοῦς παραγωγῆς κατὰ τὸν
      20ὸ αἰώνα ὅσο καὶ στοὺς µεγάλους θεωρητικοὺς τῆς τέχνης τοῦ κινηματογράφου. Ὁ
      "Άλφρεντ Χίτσκοκ, 6 Ὄρσον Οὐόέλς, ὁ Σπάικ Λή, ὁ Μάρτιν Σκορσέζε, ὁ Τζίγκα Βερτὸφ
      νίες τοὺς παραδείγµατα κινηματογραφικῆς
      Οζ ἣ ὁ Πολίτης Κῑν ἐξετάζονται ὡς πρὸς
      καὶ ἄλλοι σκηνοθέτες παρέχουν μὲ τὶς ται
      σύνθεσης, ἐνῶ ταινίες ὅπως ὁ Mdyog τοῦ
      τοὺς διαφορετικοὺς τρόπους ἀφήγησης μιᾶς ἱστορίας ἢ τὰ νοηματικὰ ἐπίπεδα ποὺ µπορεῖ νὰ ἐμπεριέχει ἤ κάθε ταινία.
      Πῶς γίνεται μιὰ ταινία, πῶς λειτουργεῖ ὡς σύνολο, πῶς τὴν ἀναλύουμε κριτικά, ἢ
      ἀκόμα πῶς μεταβάλλεται ἡ τέχνη τοῦ κινηματογράφου µέσα στὴν ἱστορία εἶναι ζητήµατα ποὺ εἰσάγουν τὸν ἀναγνώστη στὴν αἰσθητικὴ τοῦ σινεµά, προτρέπουν τὸν σπουδαστὴ στὴν ἔρευνα, ὀξύνουν τὴν ἀντίληψη τοῦ ἁπλοῦ θεατῆ ἀλλὰ καὶ τοῦ κινηµατογραφόφιλου. Γιατὶ, ὅπως λένε καὶ οἱ συγγραφεῖς, «καθισµένοι σὲ μιὰ σκοτεινὴ κινηµατογραφικὴ αἴθουσα καὶ παρακολουθώντας μιὰ συναρπαστικὴ ταινία, δυσκολευόµαστε
      ἴσως νὰ θυμηθοῦμε πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε δὲν εἶναι φυσικὸ ἀντικείμενο, ὅπως ἕνα
      λουλούδι ἢ ἕνας ἀστεροειδής. Ὅ κινηµατογράφος μᾶς αἰχμαλωτίζει σὸ τέτοιο βαθµό,
      ὥστε ἔχουμε τὴν τάση νὰ ξεχνοῦμε πὼς οἱ ταινίες εἶναι προϊόντα κατασκευῆς. Γιὰ νὰ
      κατανοήσει κανεὶς τὴν τέχνη τοῦ κινηματογράφου πρέπει πρῶτα νὰ ἀνογνωρίσει ὅτι μιὰ
      ταινία παράγεται τόσο ἀπὸ μηχανὲς ὅσο καὶ ἀπὸ ἀνθρώπινη ἐργασία».